gra karciana

Thenegel

Od 1936 na Kresach trwała intensywna rozbudowa fortyfikacji stałych. Największy rozmach miały prace prowadzone na obszarze bagien poleskich, które wbijając się klinem na wschód rozdzielały wschodni teatr działań wojennych na północny i południowy. Kto utzymywał w swym ręku obszar bagien poleskich mógł kanalizować ruch nieprzyjaciela na zachód i tworzyć bezpośrednie zagrożenie dla flank jego natarcia. Rozbudowa inżynieryjna tego obszaru składała się z kilku elementów.
W pierwszym rzędzie wykonywano regulację rzek, planowane wylesienia, zalesienia, na zasadniczych osiach natarcia potencjalnego nieprzyjaciela (czyli sowietów) wykonano komory minowe na przeprawach. Prace te trwały od 1928r. do samego końca (wiele z nich nie zostało ukończonych z powudu sowieckiej agresji).
Następnym etapem była budowa schronów bojowych począwszy od 1936. Rejon bagien poleskich podzielono na trzy odcinki. Zasadniczy odcinek "Sarny", i odcinki pomocnicze "Łuniniec" i "Hancewicze". Planowano wznieść 660 ciężkich schronów bojowych co dawało przeciętnie 1,5 schronu na kilometr terenu. Ostatecznie powstało ponad 200 obiektów, pamiętać jednak należy że na wiosnę 1939r. wszystkie siły i środki materiałowe przerzucono na zachód do rozbudowy umocnień przeciwko Niemcom.
Na Polesiu wznoszono głównie ciężkie schrony bojowe. Większość schronów była uzbrojona w kilka karabinów maszynowych umieszczanych w strzelnicach do ognia bocznego (tradytorowego) lub czołowego prowadzonego z kopuł bojowych lub strzelnic do ognia czołowego (schrony typu blokhauz). Schrony uzbrojone w broń maszynową wspierane były obiekty artyleryjskie (których głównym argumentem były armaty kalibru 75mm). Budowano też schrony obserwacyjne, bierne, dowodzenia, lub obiekty łączące kilka tych funkcji. Na odcinku "Sarny" pododcinek "Bereźne" sektor "Jarynówka" rejon "Mokwin" powstał największy schron bojowy wybudowany w przedwojennej Polsce, potężny tradytor artyleryjski (4xarmata 75mm, 5x ckm, kilka rkm) o numerze 5.
Wybudowano kilka małych grup warownych (czyli obiektów rozproszonych, połączonych komunikacją podziemną), miały tez powstać olbrzymie schrony artylerii wieżowej, podobne do obiektów z linii Maginota.
Oczywiście na tle umocnień francuskich, polskie wypadały znacznie słabiej ale już porównując z obiektami linii Mannerheima były znacznie bardziej nasycone ciężkim uzbrojeniem, znacznie bardziej odporne na ostrzał (większośc była odporna na wielokrotne trafienia pociskami 220mm, niektóre na wielokrotne uderzenia pocisków 305mm), lepiej wyposażone pod względem technicznym i socjalnym. Co ciekawe niemieckie umocnienia wschodnie (Pommerenstellung czy Oderstellung) poza Linią łuku Odry-Warty (czyli popularnym MRU) też nie wyglądały lepiej. Były gorzej zaprojektowane a schrony miały niższe klasy odporności.
Do 1939r. na umocnienie Polesia wydano 57,5mln złotych. Za tą kwotę można było kupić przykładowo około 250 czołgów 7tp z uzbrojeniem, lub około 2,5 tys działek ppanc boforsa.
Jeżeli doszłoby do wojny polsko-bolszewickiej w 1941r. to "Bastion Polesie" byłby ukończony gdyż pomimo opóźnień zakończenie budowy planowano na listopad 1940r. Zamknąłby swoimi kazamatami odcinek centralny frontu, chroniąc skrzydła nacierających wojsk na południu i północy.
Polesie plan obrony
[link widoczny dla zalogowanych]
sektor "Jarynówka" bardzo silnie umocniony
[link widoczny dla zalogowanych]
tradytor Mokwin nr.5
[link widoczny dla zalogowanych]

Ciekawostką jest że znany chyba wszystkim miłośnikom historii Witold Urbanowicz zestrzelił swój pierwszy samolot podczas osłony budowy umocnień poleskich. Był to sowiecki dwupłat rozpoznawczy a zdarzyło się to latem 1936r.

voytech

Co do RB to mam zamiar niedługo zrobić mapę, na razie myślę czy pionowo, czy poziomo.

Chyba, że przymierzasz się do zrobienia scenariusza, w którym Polska broni się przed ZSRS w 1939?

Thenegel

Nie jest moim celem pisanie scenariusza, chciałem tylko zaznaczyć że warto zwrócić uwagę na ten element podczas tworzenia RB. Chyba że twórcy dojdą do wniosku że na skutek zmiany doktryny porzucono dalszą rozbudowę tych umocnień w okolicach 1939r. Tak czy owak to na wschodniej granicy powstał największy system umocnień II RP, który jak pokazują wydatki był sporym wysiłkiem dla państwa.

PawlusSidewinder

Doktryna doktryną, ale umocnień tak łatwo by nie odpuścili. Jako osłona do formowania ofensywy też się nadają. Ja jestem za.